Marcin Gołąb

mgr
Instytut Kultury Polskiej, Wydział Polonistyki

Kulturoznawca i historyk, zatrudniony w Zakładzie Kultury Współczesnej Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, członek Pracowni Studiów Miejskich IKP UW. W 2024 roku obronił na Wydziale Polonistyki UW rozprawę doktorską pt. Dziecko i dzieciństwo w powojennej Polsce (1945-1956). Prowadzi zajęcia dotyczące studiów miejskich, w tym miejskich wątków w autobiografiach. Zajmuje się problematyką dziecka i dzieciństwa w ujęciu historycznym, we współczesnej kulturze polskiej, a także kwestią nowych studiów nad dzieciństwem. Jest żywo zainteresowany kulturową recepcją współczesnych przemian medialnych i nowoczesnych technologii użytkowych. Współredagował numer czasopisma „Autobiografia. Literatura, kultura, media” [nr 2 (23) 2024] poświęcony autobiografiom dziecięcym, a także tom Nasz Dom 1919-2019. Pedagogiki społeczne, miasto i dzieciństwo w praktyce Naszego Domu (red. Marcin Gołąb, Zuzanna Sękowska, Bęc Zmiana, Warszawa 2019). Współorganizuje kulturoznawcze objazdy naukowe. W latach 2019-2023 realizował projekt badawczy pt. „Dziecko i dzieciństwo w powojennej Polsce (1944-1956)”, finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu Preludium. W latach 2014-2017 uczestniczył w pracach zespołu grantowego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki – „Topo-Grafie: miasto, mapa, literatura”. Wykonawca i sekretarz w grancie NCN Opus 19 „Życie pisane na konkurs. Praktyki pamiętnikarskie w Polsce 1918-1939” (od 2021). Był redaktorem kwartalnika „mała kultura współczesna” (2015-2020) oraz sekretarzem Zakładu Historii Kultury (2015-2018). Od 2021 roku pełni funkcję sekretarza-koordynatora czasopisma „Almanach Antropologiczny. Communicare”.